Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
ośmieszać się – ośmieszyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} swoim zachowaniem, wyglądem, światopoglądem narażać się na niepoważne traktowanie i kpiny otoczenia, wzbudzać śmiech; kompromitować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ośmieszył się swoim zachowaniem na przyjęciu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ośmieszyć — dk VIb, ośmieszyćszę, ośmieszyćszysz, ośmiesz, ośmieszyćszył, ośmieszyćszony ośmieszać ndk I, ośmieszyćam, ośmieszyćasz, ośmieszyćają, ośmieszyćaj, ośmieszyćał, ośmieszyćany «spowodować, że ktoś, coś staje się przedmiotem śmiechów, drwin;… … Słownik języka polskiego
kompromitować się – skompromitować się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} narażać na szwank swoją reputację; ośmieszać się, wystawiać siebie na wstyd : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kompromitować się swoją nieudolnością. Skompromitować się nieuctwem podczas… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wola — 1. Człowiek (ludzie) dobrej woli «o kimś, kto ma dobre zamiary, kto pragnie pomóc innym»: (...) los przytuliska jest w rękach ludzi dobrej woli, którzy mogą i chcą pomóc bezdomnym zwierzętom. SN 04/01/1999. 2. przestarz. Czuć, poczuć wolę bożą… … Słownik frazeologiczny
balon — m IV, D. u, Ms. balonnie; lm M. y 1. «statek latający lżejszy od powietrza, bez własnego napędu, składający się z gazoszczelnej powłoki, wypełnionej lekkim gazem; stosowany do badań naukowych, w celach wojskowych i w sporcie» Obserwować lot… … Słownik języka polskiego
blamować się — ndk IV, blamować sięmuję się, blamować sięmujesz się, blamować sięmuj się, blamować sięował się «kompromitować się, ośmieszać» Blamować się wobec kogoś. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
błaźnić się — ndk VIa, błaźnić sięnię się, błaźnić sięnisz się, błaźnić sięnij się, błaźnić sięnił się «zachowywać się jak błazen; ośmieszać się, kompromitować się» Błaźnić się dla jakiegoś powodu, wobec kogoś … Słownik języka polskiego
chłostać — ndk IX, chłoszczę, chłoszczesz, chłoszcz, chłostaćał, chłostaćany, rzad. I, chłostaćam, chłostaćasz, chłostaćają, chłostaćaj rzad. chłosnąć dk Va, chłostaćnę, chłośniesz, chłośnij, chłostaćnął, chłostaćnęła, chłostaćnęli, chłośnięty,… … Słownik języka polskiego
dureń — m I, DB. dureńrnia; lm M. dureńrnie, DB. dureńrniów a. dureńrni 1. pogard. «człowiek głupi; głupiec, bałwan» ◊ Robić z kogo durnia, wystawić, wystawiać kogo na durnia «robić z kogoś głupca, ośmieszyć, ośmieszać» □ Durniów nie sieją, sami się… … Słownik języka polskiego
przedrzeźniać — ndk I, przedrzeźniaćam, przedrzeźniaćasz, przedrzeźniaćają, przedrzeźniaćaj, przedrzeźniaćał, przedrzeźniaćany «naśladować, zwykle złośliwie, czyjeś gesty, mimikę, ruchy, sposób mówienia itp.; ośmieszać kogoś, wyśmiewać się z kogoś; szydzić,… … Słownik języka polskiego
